|
|
Simca Youngtimer
racen
|
|
Swift 98
opbouwen
|
|
|
moderator;
ted@dejoracing.com |
laatst bijgewerkt op 25-08-13 |
@ 2009
2009 Formule Ford
Dejo
30 jaar
Verslag rij-ervaring
Assen, 31 januari 2004, Prodrive Racedag
Elmer Dammers
Racen met een Simca
Op 31 januari zijn we
met bijna het voltallige team van Dejo Racing vroeg op
de ochtend naar Assen vertrokken, om voor de tweede keer deze
maand de geprepareerde
Simca’s op de proef te stellen. Naast de gezellige medewerkers
waren er natuurlijk een aantal enthousiaste coureurs aanwezig,
om de eigenschappen van
een achterwielaandrijver te leren kennen en beheersen.
Ik had de dag zelf als erg leuk ervaren. Ondanks het slechte
weer hing er een goeie
sfeer onder de aanwezigen. Na de inschrijving om 11 uur was het
tijd om de 2 Simca’s de baan op te sturen. Een mooie
bijkomstigheid was dat er
maar weinig deelnemers waren, dus onze coureurs hadden ruim baan
zonder telkens gehinderd
te worden door andere auto’s. Nadat
verschillende rijders de auto hebben mogen temmen op het circuit, was
het mijn beurt. Ik had een gezonde hoeveelheid spanning in mijn
lichaam, en voelde me
voor de rest goed en geconcentreerd. Het
verschil met de vorige Prodrive racedag was dat er deze keer GEEN personen naast de coureur mochten zitten. Dit zorgde er aan
de ene kant voor dat je
iets meer rust had tijdens het rijden, en je kon het circuit nu ook op je gemak eerst verkennen, en uiteraard op je eigen manier.
Nadeel was natuurlijk dat
de persoon die je tips en aanwijzingen geeft tijdens het
rijden, er nou niet naast zat. Dit zorgde bij mij wel voor wat
extra zenuwen toen ik met
mezelf en de auto voor het eerst de pitstraat uitrolde...
Het Circuit
Na eerst het circuit
verkend te hebben, ging ik nou serieus aan het werk om
mijn rondes te verbeteren.
Ik had van tevoren 3
belangrijke verbeterpunten voor mezelf opgesteld, deze
waren:
·
De Nationale bocht, later remmen (rempunt
vinden), later en sneller (dieper)
insturen, en tot slot de auto goed uit laten komen
·
De bochtencombinatie Mandeveen en Duikersloot,
deze 2 bochten moest ik meer als
één bocht gaan zien en rijden, en ik wou de auto ook daar weer beter
laten uitkomen
·
De Ramshoek, deze bocht moest ik vooral
sneller nemen, het gas er eerder op
zetten en erop houden, om zo helemaal aan de kant van de
pitsstraat uit te komen
Verder had ik me nog
voorgenomen om niet meer te liften bij de bandenstapels
langs de baan, iets wat ik voorheen onnodig deed. Tevens wilde
ik het in de spiegels
kijken goed oefenen, mijn rempunten overal op de baan beter vinden,
mijn lijnen verder verbeteren, en ook over het algemeen later
en sneller insturen.
Ik vond dat het
tijdens mijn 2 sessies op het natte circuit gewoon goed
ging. Met het geluk dat ik weinig verkeer had, heb ik het
achteropkomende verkeer
allemaal goed op tijd gezien en goed voorbij laten gaan. Na één keer
zonder gevolgen gespind te hebben, ging ik toch vol goede moed
verder. Het remmen voor
de nationale bocht ging al wat beter, maar nog steeds heb ik
hier mijn goede rempunt nog niet gevonden, een punt om nog aan
te werken in de toekomst.
Ook het insturen ging aanvankelijk niet geweldig, ik kwam elke
keer toch buiten verwachting te ver uit, en miste dus zo mijn
apex. In de laatste paar
ronden kreeg ik deze bocht wel meer onder de knie, en merkte ik
ook duidelijk snelheidsverschil bij het uitkomen van deze
bocht. Over de combinatie
Mandeveen en Duikersloot in de achterste hoek van het
circuit was ik zeer tevreden over mezelf. Het remmen voor
Mandeveen ging goed, kort maar krachtig, ik stuurde goed diep in en liet zo
de auto steeds verder
naar buiten gaan. Ondertussen was ik al in de Duikersloot aangekomen, schakelde de auto in de vierde versnelling en liet hem nog
verder naar buiten komen.
Keer op keer kwam ik hier mooi op de kerbstones van de Hoge
Heide uit. Al met al een persoonlijk succesje dus.
Ook over de Ramshoek ben ik achteraf positief. Na de vorige (en
tevens eerste) keer toch
op safe te zijn gegaan omwille het heelhouden van de
Simca, zocht ik deze keer toch meer de grenzen op. En met
succes, want na even op
het einde van de Hoge Heide gelift te hebben, ging ik in de Ramshoek
weer rustig op het gas, om daarna op mijn eigen gevoel het
gaspedaal weer te vloeren. Dit alles resulteerde in een veel snellere genomen
Ramshoek, en een beter
uitkomen langs de Winterdijktribune. Hierna stuurde ik de Simca weer netjes naar uiterst links op de baan, om zo stevig te remmen
voor de GTbocht. Dit
gebeurde ook steeds beter. Na de eerste paar keer iets te snel het
eerste gedeelte in te hebben gestuurd (en dus ook
tegengestuurd), ging het op
het einde van de sessie goed tot zeer goed. Ik bereikte in de eerste
knik van de GT mooi de
binnenkant, om tegelijkertijd al weer op het gas te gaan
om het tweede gedeelte aan te snijden alvorens het rechte stuk
weer te bestormen.
Moe maar Voldaan
Na de tweede sessie
heb ik aan den lijve ondervonden wat het is om een hele
racedag uiterst geconcentreerd te blijven sturen. Of eigenlijk
nog lang niet, want aan
het eind van de tweede sessie merkte ik dat mijn pijp leeg
was. En dat terwijl ik pas ongeveer 2 sessies van 10 minuten
had gedraaid... Ook over
uithoudingsvermogen heb ik dus het nodige geleerd. Maar dat neemt
niet weg dat de kick van het racen voor mij meer aanwezig was
dan ooit tevoren.
Na een (op wat
steenslag na) schadevrije dag gereden te hebben, die ook
gezellig was, kon het inladen beginnen. Na de korte
nabeschouwing vertrok iedereen
met een tevreden gevoel weer huiswaarts, en de Simca rijders zonder twijfel met een brede glimlach...
Door: Elmer Dammers
voor Dejo Racing
|
|
